Inhoud:

• Een kettingreactie
• Buurtijdcafé
• Mijn eerste kennismaking met Buurtijd
• De waterkoker
• Verhuishulp
• Plantjes water geven
• Garage opkuisen
• Etentje
• Concert tijdens Buurtijdcafé
• Hoe stel ik mijn wekkerradio in?
• ‘Kanuk’ is een vakman met een elastiekje
• Volkskeuken
• Lekkende kraan
• Printerproblemen
• Luistercassettes
• Bloemetjes met een verhaal
• Etentje
• Hangmat ophangen
• Hulp huiskamerconcert
• Kleine klus
• Wielplankjes
• Koffiekan
• Naar het recyclagepark
• Boodschappen

Een kettingreactie

Als je Buurtijd om hulp vraagt, krijg je altijd een reactie, en soms krijg je zelfs een kettingreactie… 😊

Ik had hulp gevraagd om mijn bureau van plaats te verhuizen in mijn kleine living, en Jan was daarbij zeer behulpzaam geweest met goede ideetjes die we hebben uitgevoerd. Gewoon het bureau van richting veranderen, loste veel op.  Hij had me ook geholpen om mijn veel te zware bureaustoel dichter naar de uitgang te brengen.  Ik had ook nog een nieuwe ledlamp klaar liggen om geïnstalleerd te worden in de keuken,  maar Jan was niet zo vertrouwd met elektriciteitswerk.

Toen ik de dag daarna naar het Buurtcafé ging, herkende ik de man die vorig jaar was komen helpen om mijn “zingende lamp” in de slaapkamer stil te krijgen.  Ik ben Autist en hoor al die geluiden veel erger dan andere mensen.

Ik sprak hem aan: Hé, Walter kan jij nog een keer een lamp komen installeren bij mij?. Hij twijfelde even, omdat hij nog afspraken had in de komende dagen. Maar als het vanavond nog kon, dan zou dat wel lukken.

Zo gezegd, zo gedaan. Even later zag hij bij het binnenkomen in mijn flat, de zware bureaustoel staan die weg moest en hij vroeg : “Hoeveel moet je daarvoor hebben?” Niets zei ik, dat ding moet echt de deur uit.  “Prima” zei Walter; “Verkocht!”   Ik was erg blij, nu moest ik niet meer gaan “leuren” met foto’s op FaceBook, en ook niet meer thuis blijven wachten voor mensen die de stoel al-dan-niet zouden komen halen.

Toen schoot er mij een goed idee door het hoofd; “Wat denk je Walter? Gaan we koopjes doen met lege beurzen?  Jij krijgt die stoel gratis van mij, en jij hangt gratis die lamp in de keuken voor mij.  “Deal!” juichte hij.

Misschien dat hij achteraf wel bedenkingen had, toen hij merkte hoeveel, en hoe hard, het werk voor de lamp zou zijn.  De plafonds in ons gebouw zijn immers in BETON. En het was ook al laat geworden (rond 22u),  en de buren hadden al gebeld om te vragen welk vliegtuig er bij ons aan het opstijgen was.

Nadat Walter de lamp bevestigd had en al zijn spullen weer had ingepakt, sloeg hij zijn armen rond de stoel, en met die stevige omhelzing, hefte hij de stoel op en stapte er mee naar huis.  Verbazend sterke man!

Ik was zo blij dat al die karweitjes op twee dagen tijd in orde waren gebracht, en helemaal gelukkig toen mijn nieuwe stoel door de winkel gratis aan huis gebracht werd.
Hij zit zalig (met een rechte rug) en hij rolt zoveel gemakkelijker dan die dikke Gamer stoel.

Dank u Buurtijd, Dank je Inge, Dank je Jan en Dank je Walter!  Groetje, Lilith

Buurtijdcafé

Tijdens het Buurtijdcafé van februari, werden nieuwe contacten gelegd, uitwisselingen gerealiseerd, en werden we getrakteerd op lekkere cake van Angelique, snoepjes van André en een harpconcertje door Bieke. 

Mijn eerste kennismaking met Buurtijd

Op een minder leuke dag ging mijn keukenkastje niet meer vlot dicht, en toen ik er wat kracht op zette, dat had ik beter niet gedaan, sprong de scharnier uit het deurtje, en stond ik plots met datzelfde deurtje in mijn hand, dat nog aan één scharnier vasthing. Een geluk bij een ongeluk, mijn schoonbroer was juist op bezoek, en die heeft de andere scharnier er af gehaald, en het deurtje in de gang gezet. Hij zou het komen maken. Maar mijn schoonbroer is geweldig in echte noodsituaties, maar voor minder dringende zaken duurt het soms wel lang, heel lang! Dus dacht ik, we zorgen er zelf eens voor, goed voor het zelfbeeld, de zelfstandige vrouw die ik wil zijn, en we schakelen Buurtijd in.

Voor dingen die je nog nooit gedaan hebt, ben je best wel zenuwachtig, dus nu ook. Maar het ging eigenlijk heel vlot! Twee of drie dagen na mijn aanvraag, had ik al het emailadres van Willy, en na een aantal mails en foto’s over en weer, kwam hij de herstelling uitvoeren. Ik had wat materiaal klaargezet, maar dat was volkomen overbodig. Hij had een op het eerste zicht bescheiden rugzakje bij, maar daar bleek zo ongeveer meer werkmateriaal in te zitten als er speelgoed past in de legendarische ‘zak van Sinterklaas’! De scharnier terug vastkleven in de deur was zo gefikst, maar toen kwam er een ander probleem aan het licht. In die scharnier was een plastic haakje doormidden gebroken. Dat is onmogelijk te herstellen, vooral omdat er normaal trekkracht op moet zitten om die deur dicht te houden. Een nieuwe scharnier behoorde ook niet tot de mogelijkheden. Toen ik in 1993 dat huisje kocht, waren die kastjes er al, wie weet hoe lang, daar vind je echt geen reserveonderdelen meer van.

We besloten, veel keuze was er niet, om het deurtje zo te monteren, en de volgende dag kwam Willy dat doen. Ik wist niet dat er zoveel bij kwam kijken! Ik vreesde een beetje dat het niet stevig zou zijn, maar dat was geen probleem. Wel dat ding recht hangen, dat ging niet zo vlot, maar het lukte hem wel! Ze blijft op een kiertje staan, omdat dat haakje ontbreekt, maar dat is de minste van mijn zorgen, er hangt een deur, en als je het niet weet, zie je het zelfs niet. Goed gedaan, Willy!

Nu is het mijn probleem om Buren te verdienen, en daar moet dit tekstje al een beetje bij helpen. Ik heb (al een tijdje geleden) een opleiding voor gids gevolgd voor de stad Antwerpen, en al ben ik geen officiële gids, toch kan ik wandelingen door de stad aanbieden in Buurtijd. Dat zou dan komen op 1 Buur per persoon. Tot ziens of horens?

Ria

De waterkoker

Hallo Buurtijders, 
Bijna een maand berichtjes sturen om een waterkoker op te halen.  Door ziekte, optreden, momenten dat het weer niet voor beiden ging.  Ik kon het bijna niet meer geloven, maar ja, dan toch het juiste moment voor beiden! Met aangename zonneschijn door de stad gereden.  Nog een fijne babbel aan de deur.  Ik tevreden met de waterkoker en zij met de Buren.  Allebei content en gezellig in het zonnetje met de fiets huiswaarts.  

Verhuishulp

Leo, Bruno en Inge hielpen Bieke tijdens haar verhuis

Plantjes water geven

Ik ben erg gesteld op mijn kamerplantjes.  Ze zorgen voor een aangename en groene sfeer in huis.  Ik doe dan ook erg mijn best om ze goed te verzorgen.  Toen ik afgelopen zomer enkele weken op vakantie ging, zocht ik dan ook een oplossing voor mijn plantjes.  
Leen was bereid om 2 keer per week langs te komen om mijn plantjes water te geven.  Ze zou dan ook ineens mijn brievenbus legen.  Met een gerust hart kon ik dus op vakantie vertrekken!  En bij thuiskomst zagen mijn plantjes er prima verzorgd uit.  Dankjewel Leen voor je hulp! 

Garage opkuisen

Op een zaterdagmorgen in juli gingen Lieve, Ward, Cine en Inge aan de slag om de garage van Cine te poetsen. Heel wat stof en spinnenwebben later, zag de garage er weer spik en span uit.

Etentje

Op 13 juni heb ik een fijn etentje gehad met Katrien en Raf. Tijdens het eten van een vegetarische curry, gekletst over koetjes en kalfjes… Van wetenschap over horeca naar oude boeken en filosofie. Van metal over folkmuziek en alles daar tussen… Over oude gerenoveerde boerderijen en kleine flatjes en misschien dromen over een catamaran….Het was een gezellige avond en we maken al plannen voor een nieuw etentje…
Chris

Concert tijdens Buurtijdcafé

Tijdens het Buurtijdcafé van maart ’24, gaven Diane, Alex en Laura een mini-concert met gitaar en viool. Diane startte haar gitaarlessen bij Alex via Buurtijd.

Hoe stel ik mijn wekkerradio in?

Toen mijn Grundig-wekkerradio het na vele jaren trouwe dienst begaf, ging ik in de winkel een nieuwe halen, en vroeg naar ‘een eenvoudige bediening’.  De verkoopster verzekerde mij dat alle handleidingen ingewikkeld waren en dat mensen er vaak voor terugkwamen. Uiteindelijk kocht ik een goedkoop en naar mijn idee eenvoudig model.  En ook dat bleek voor mij te ingewikkeld om in te stellen! 

Door Buurtijder Sylvia, die ik om hulp vroeg, was dit op korte tijd geregeld.  Zelfs zonder handleiding, die werd pas achteraf geraadpleegd! Ik ben zeer blij nu ik de wekfunctie eigenhandig kan instellen.  Toffe ervaring!

Marleen

‘Kanuk’ is een vakman met een elastiekje

De slaapkamer is terug stil, als ik het licht aansteek! Als autiste ben ik erg gevoelig voor ALLES; geluiden, tastzin, geuren etc. en ik had de pech dat een nieuwe plafondlamp die ik in mijn nieuw appartement geïnstalleerd had, heel erg zoemde of “buzzzde”.  Tot nog toe vond ik niemand die er een oplossing voor had en de man die het geplaatst had, was uit mijn leven verdwenen, dus deed ik beroep op Posthof… en met veel geluk. 

‘Kanuk’ was erg vriendelijk en vindingrijk.  Nadat we de lamp open gedaan hadden, zag hij ook niet meteen waar het geluid vandaan kwam, maar door aan de onderdelen te voelen/bewegen, kwamen we te weten dat het inderdaad een ballast-blokje was dat zoveel lawaai maakte. Maar het kwam niet door te hoge, of te lage spanning, maar simpelweg, omdat het blokje een millimeter te los zat en dus trilde tegen de metalen bovenplaat van de plafondlamp, als het onder spanning kwam te staan.  We zochten een oplossing en hij kwam op de proppen met een elastiekje om het blokje netjes bijeen te houden, maar niet meer tegen de bovenkant te laten rusten.  Opgelost!

En dan te zeggen dat een technisch ingenieur beweerde dat er niets aan te doen was!!  Pfff. Ik ben ongelooflijk blij en ‘Kanuk’ was ook bescheiden toen ik vroeg hoeveel buren hij ervoor wou. Hij vond 1 Buur al meer dan voldoende.

Nadat ik alles terug opgeruimd had (we moesten het bed tegen de muur omhoog zetten, om de ladder te kunnen plaatsen), ben ik even gewoon blijven zitten in de slaapkamer met het licht aan, om te genieten van de nieuwe extra ruimte in STILTE.  HEERLIJK!!!!
 Een blije Lilith

Volkskeuken

Blij dat het weer bijna Volkskeuken is! Zo fijn om dit mee te maken. Enthousiaste vrijwilligers zorgen telkens voor een heerlijk driegangenmenu, het dekken van de tafels, fleurige bloemetjes op de tafels, het opdienen van de maaltijd, het bemannen van de toog, de afwas en het opruimen achteraf.

Buurtijders en andere vrijwilligers ontmoeten elkaar, vaak een eerste kennismaking, en toch vormt zich steeds een superfijn en gezellig team, vol energie om er samen weer een top-Volkskeuken van te maken. Telkens weer geniet ik hiervan! Merci allemaal!!!

Inge

Lekkende kraan

Frank was stipt op de afspraak gewapend met allerlei materiaal om de klus te klaren;. een lekkende,doldraaiende kraan terug aan het werk krijgen. Al snel bleek het een lastige karwei omdat mijn kapotte kraan wel oud en roestig was. Even leek het dan ook dat Frank ze niet zou kunnen herstellen. Hij gaf echter niet op en met zijn kennis en ervaring slaagde hij er toch in om terug water uit mijn kraan te krijgen zonder lekkage. Ik kan me eindelijk terug wassen met koud water en mijn waterrekening zal me dankbaar zijn. Na een tasje thee en een babbel zette Frank weer koers naar Antwerpen. De buur is dik verdiend! Bedankt Frank.

Chris

Printerproblemen

Buurthuis Posthof is een gezellige plek die ik leerde kennen door de Berchemse Buurtbabbel. Iedere donderdag spring ik daar binnen en toen zag ik een keer een folder van Buurtijd. Ik las hem door en aarzelde wat. Kon ik wel genoeg doen voor anderen? Is er wel iets wat ik kan? Dat dacht ik toen. Maar dan volgde er toch een gesprek met Inge die mij alles heel uitgebreid uitlegde. Ik moest niet zo paniekerig doen en ik kon goed wat inspiratie opdoen op haar lijst met mogelijke activiteiten. En ja hoor, ik had meteen al een moeilijke vraag voor een IT’er: Mijn printer was niet meer aan de praat te krijgen.

“Geen erg”, zei Inge, “ik zoek wel iemand die dat voor jou kan oplossen”. En zo gebeurde. Tien dagen later stond een jonge Engelstalige IT-geek voor mijn deur. Ik begroette hem vriendelijk en bedacht dat hij er echt uitzag als een IT’er. Ik legde hem kort mijn probleem uit (voor zover ik het zelf begreep natuurlijk) en hij zei “I will sit here for a while”. Voilà. Hij trok zich terug achter mijn bureau en hulde zich in stilzwijgen. Ik wist niet goed wat doen maar bood hem een glaasje water aan en liet hem dan maar zijn ding doen in stilte. Ik vroeg me vanalles af. ‘Zou hij wel te betrouwen zijn?’ ‘Wat zou hij vinden van mijn klassieke muziek hier? En het geluid van de fluitende vogels in het park?’

Na een uurtje kwam er geluid uit mijn computer. Hij zocht op internet naar hulp om het probleem op te lossen. ‘Oh jee! Dacht ik, het gaat niet lukken!’ Maar ik zei niets. En ja hoor na anderhalf uur lukte het hem dan toch! Ik kon printen! Ik was dolblij want ik sukkelde al een jaar met die printer die niet wilde printen. Was dit een opluchting zeg!

En nadien werd het pas helemaal leuk. Onze IT’er was ook pas aan zijn eerste klus bezig en hij had ook met Inge gesproken. Hij zat nog met iets. Hij zei: “die Inge daar die heeft een Exel met alle transacties erop. Eigenlijk speelt zij voor een soort Central Bank”. ‘Is it legal?’ Hij vroeg zich af of dit eigenlijk wel kon om zomaar zelf je eigen economie op te starten. Ik sprak hem over het systeem van ‘letsen’ wat al een tijd bestaat en verzekerde hem dat het legaal was. Ik vond het wel een leuk idee dat wij op Posthof onze eigen centrale bank hebben en onze eigen economie! Leuke opmerking van deze moderne jonge IT’er!

Laten we lekker verdergaan met onze eigen economie daar bij Posthof!

Een tevreden Buurtijder.

Luistercassettes

Bloemetjes met een verhaal

Nooit hield ik echt van bloemen. Ik heb er vroeger bij mij thuis nooit neergezet. Eigenlijk weet ik niet zo goed waarom. Hoewel ik zelf niet bij de Volkskeuken eet aangaande uitdagingen met voeding, kreeg ik de kans om de tafels mee op te vrolijken door bloemen in de vazen te stoppen. Ik kreeg stiekem het gevoel dat ik het fijn vond om de zaal mee op te vrolijken, in mijn visualisatie zag ik iedereen al gezellig met elkaar tafelen, toch voelde ik mij er op die manier wel een beetje bij, ook al was ik er fysiek niet echt.

Het leuke was dat ik een heel mooi boeketje zag met verschillende paarse kleuren. Dit was nog over en ik mocht een boeket mee naar huis nemen. Uiteindelijk hebben deze bloemen mij een kleine boodschap gegeven…Ik zocht de symboliek op van de kleur paars, het heeft verschillende betekenissen maar uiteindelijk wat het bij mij aantrekt is dat het een kalmerend stimulerend gevoel kan geven…Ten minste dit waren de woorden waar mijn aandacht naartoe ging…en die ik nodig had in mijn verder proces…. De rijkdom van de betekenis van bloemen, dank je wel….

Bieke

Etentje

Wij (Manou en Thomas) zijn sinds februari in de statiestraat in Berchem komen wonen. Op één van onze verkennende wandelingetjes door de buurt kwamen we zo de moestuintjes van Posthof VZW tegen. Inmiddels zijn wij druk met het plannen en planten van allerlei groen, maar ook de vijf buren (de ‘prijs’ voor een jaar tuinieren) moesten worden terugbetaald.

Na een eerste kijk op de vraag en aanbod pagina van Buurtwerk, sprong de vraag van Lise meteen in het oog. Lise, een fervente helper met een stevig gevulde rugzak buren, houdt niet van koken en wilde graag eens bij iemand aan tafel anders aanschuiven. Vermits wij het fantastisch vinden om mensen thuis te ontvangen, en al helemaal graag nieuwe mensen ontmoeten, leek ons dit de perfecte start van ons Buurtijdavontuur.

Inmiddels kwam Lise bij ons langs. Wij voorzagen lekkere hapjes van de markt en als hoofdgerecht couscous met kippengehaktballetjes, uiteraard uit eigen keuken. Lise bracht een portie gezelligheid én een aantal interieurtips mee (handig een architecte in de kennissenkring!). Na vier uur gezellig tafelen, hadden wij naast een super fijne avond ook meteen onze eerste buren verdiend. Bovendien leerden we, met het bezoek van Lise, ook meteen de essentie van Buurtijd kennen: een lokaal netwerk van buren onderhouden op een aangename dagdagelijkse manier. Zeker voor herhaling vatbaar!

Hangmat ophangen

Wat ben ik blij met de twee klussers die onlangs kwamen helpen in mijn appartementje! Bert hing mijn rolgordijnen op en boorde haken zodat ik mijn hangmat kan vastmaken op het terras. Daarbij kreeg ik meteen een nuttige tip mee, die nog van zijn moeder komt: plak een open envelop net onder de plek waar je gaat boren, dan valt het meeste stof en steengruis daar al in en heb je later minder opkuiswerk (en sta je er niet te sukkelen met de stofzuiger onder). Handig seg! Nadien kwam Lise mijn nieuwe keuken proper afkitten en de siliconen rond mijn bad vervangen. Het ziet er allemaal heel netjes uit, en we hadden tegelijk ook een fijne babbel! Een geslaagde Buurtijd-ervaring en heel tevreden met het resultaat. 
Zonnige groetjes vanuit mijn hangmat! Jolien

Hulp huiskamerconcert

Het huiskamerconcert bij Iris was een succes, mede dankzij de bakkers van de lekkere taarten, en de lieftallige opdieners!

Kleine klus

Tijdens het stofzuigen was ik even net te enthousiast, en trok ik wat te fel aan het snoer.  Hierdoor kwam het stopcontact deels mee uit de muur.  Niet veilig meer om verder te gebruiken, maar met mijn twee linkerhanden had ik geen idee hoe dit te herstellen.  Gelukkig kon ik via Buurtijd beroep doen op Tania, die al snel een kijkje kwam nemen.  Voor haar was het een klein klusje dat ze snel kon oplossen, voor mij een enorme hulp!  Fijn dat zij mij kon helpen!  
En binnenkort ga ik enkele Buren kunnen verdienen, doordat ik mee ga afwassen tijdens de Volkskeuken.  Wat plezant, zo’n mekaar helpende gemeenschap! 

Wielplankjes

Ik heb meerdere plastieken kastjes met grote plastiek schuiven in.  Ze staan op wieltjes, die na verloop van tijd allemaal gewoon uit het kastje vallen als je het ook maar lichtjes durft opheffen. Heel vervelend, want je krijgt ze er moeilijk, of niet meer, terug in, want de plastieken behuizing geraakt vervormd, of “uitgelodderd” om het met een Antwerps woord te zeggen. En zonder dat vierde wieltje vallen ze ook gemakkelijk om.
Daarom bedacht ik, dat ik wielplankjes wilde, zoals die waar je een stevige bloempot op kan zetten. Die plankjes worden aan schandalig hoge prijzen verkocht ongeveer rond de 25 Euro p/stuk en ze zijn allemaal in dezelfde vierkante, of ronde maat gemaakt. Dus sommige kastjes konden er wel opstaan, nadat ik hun wieltjes verwijdert had, maar enkele kasten waren te groot en die kon ik er enkel in wankel evenwicht (diagonaal) op plaatsen, maar je kon ze dan nog amper verzetten. Dus deed ik een oproep voor iemand die wielplankjes kon maken voor mij.
Na een tijdje bood Stef zich aan. Hij kwam eerst de maten opnemen, bedisselde met mij waar hij het materiaal kon kopen aan redelijke prijzen en ging aan de slag. Groot was mijn verbazing toen hij na enkele weken terugkwam met plankjes die PERFECT van maat waren. Bovendien had hij een vernuftig systeem gevonden om ze met tie-wraps/kabelbinders vast te maken aan de onderkant van de kastjes. I was impressed!!
Dat had ik zelf nooit kunnen maken en ik denk dat ik hem binnenkort nog een keer vraag om enkele kastjes terug op hun pootjes (lees: wieltjes) te krijgen. Ik betaalde hem de afgesproken buren voor zijn tijd en moeite en ben weer een buur-ervaring rijker!
Lilith

Koffiekan

20 jaar geleden, toen mijn man en ik gingen samenwonen, kreeg ik van een collega een koffiezetapparaat cadeau.  Je weet wel, zo eentje met een koffiefilter en onderaan een glazen kan waar de koffie rustig indruppelt.  In de loop van de jaren zijn we die koffiezet heel specifiek beginnen gebruiken tijdens etentjes en familie samenkomsten bij ons thuis.  Met velen samen valt het pas echt op: het wordt stil als iedereen zijn tas koffie heeft .
Afgelopen zomer heb ik tijdens het laatste feest de glazen kan laten vallen.  Kapot.  Letterlijk in 1000 stukjes.
Ik klopte aan bij Buurtijd met de vraag of er misschien iemand ergens nog zo een glazen kan zou hebben liggen?  En ongelooflijk maar waar…  Afgelopen dinsdag kon ik via Buurtijd exact de juiste koffiekan gaan ophalen, bij Dotcom hadden ze precies mijn formaat!  Wat een ongelooflijk geluk en euh… precies op tijd voor alle kerst- eindejaarsfeesten!  Ik kijk alweer uit naar de rust wanneer iedereen zijn tasje koffie heeft 
An

Naar het recyclagepark

Afgelopen week hielp ik Mieke bij het wegvoeren van groenafval en wat ander afgedankt materiaal naar het recyclagepark.  Het werd heel gezellig, met enthousiasme kennisgemaakt met alweer een nieuwe buur uit de buurt… en goed samen- en ge’net’werkt.   

Boodschappen

Afgelopen jaar ben ik van de trap gevallen, en was ik tijdelijk wat minder mobiel.  Veel pijn tijdens het stappen.  Mijn moeder kon me gelukkig wat helpen met het huishouden, maar zij kon niet alles voor me doen.  Ik nam daarom contact op met Buurtijd om iemand te zoeken die eens naar de supermarkt, de bakker en de apotheker voor me wilde gaan.  Snel kreeg ik bericht van Buurtijd, dat Marleen die vlakbij me woont, me graag wilde helpen.  Marleen was mijn reddende engel, en we hadden ook een aangenaam contact.    
Een leuke ervaring, en een nieuw fijn contact!  Dankjewel Buurtijd!